बिर्सियौ कि सपुत हो सुन्दै आँसु खस्ने कथा
बिर्सियौ कि आमा-दिदी छाती ठोक्दै रो'को व्यथा
छिर्दै छन् रे स्यालहरु फेरि गाउँगाउँमा
कर्तुतलाई लुकाएर महात्माको नाउँमा
बन्दुक फेरि पड्किदैछ सुन्छु खबर
पाइला-पाइला सधैं गर्नु तिमी पहरदार
अनायासै छिया कति ममताको छाती
मुनामै सेरिदा ती नाबालक घाँटी
गरिमा र उषा पनि तिमीलाई नै पर्खी रा'छ
क्षितिज पारि लालीमा'नि तिमीबिना तड्पी रा'छ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
bipal ji....tapai ko rachanako comment garau ki tapai ko picture ko comment garau??...ma ta almalla ma pare!!
ReplyDelete