Sunday, November 8, 2009

नावै राम्रो

कति ठूलो सुन्दर महल तिम्रो त नावै राम्रो
घुम्ने मेच पनि रै'छ तिमी बस्ने ठावै राम्रो

घुसखोरी जे गरे'नि देश प्रेम छ भाषणमा
धेरै पाले पहरा छ तिमी बस्ने गावै राम्रो

विकासभित्रै पर्छ नि त्यो भ्रष्टाचार पनि
तस्करीलाई लुकाउने तिम्रो त दावै राम्रो

गाँस बासको मीठो आश दिएकै छौ विपत्तिमा
दुवै हात लड्डु मिल्ने तिम्रो त भावै राम्रो

जनताको सेवामा त त्यसै पेट लाग्दो रै’छ
धेरै ब्याज पकाउने तिम्रो त सावै राम्रो

Wednesday, October 14, 2009

Saturday, September 19, 2009

रातै छ

रातै छ मेरो घाम्
रातै छ मेरो धाम्

सुन है बाजे र च्याप्ज्यू
रातै छ मेरो नाम्

छातिमा रोप्छु लाल झन्दा
रातै छ मेरो काम्

रक्तिम शन्देश पठाउदैछु
रातै छ मेरो खाम्

बैरी को बार भात्काउनेछौ
रातै छ मेरो लाम

Friday, September 11, 2009

बगाएर लानु सबै

कोही बग्नु मेची बनी कोही महाकाली
बगाएर लानु सबै जति छन् ती जाली

बन्दैनन् कोही पनि अत्याचारको हली अब
सर्वहारा जनगीत यो गाऔं सुर हाली

छिर्दैछन् है मुसा फेरि धनसार भत्काउन
साँचोभित्र पार्नुपर्छ हेरौं दुलादाली

युगौंदेखि खोसिएको आमा तिम्रो अधिकार
बदलामा उठौं अब हीनतालाई फाली

मुस्काउनेछन् बास्ना छरी राता पुूलहरु
औजार लिई घुम्छ जब बगैंचामा माली

Sunday, September 6, 2009

अन्तिम पत्र

यही अन्तिम पत्र होला सायद उनको निम्ति
रुप फेर्दै चैन लुट्ने त्यही जूनको निम्ति

निर्वस्त्र नै घुमिरा'छन् अझ निर्लज्ज ऊ
अब भाउ लाइन्न बेकारको सुनको निम्ति

'खटटट…हुक्का' अनि पुयाँक्छन् कालो धुँवा
फेरि कान थापिन्न कोलाहल त्यो धुनको निम्ति

झुप्राहरु जल्दैछन् रे निर्धाहरु मर्दैछन् रे
झुमिदैनन् रङ्गमंचमा अब कोही खुनको निम्ति

उसलाई भनी उपमा तिखार्दैछु काँडा म'नि
सुताएर थाङ्नामा जलाएको गुनको निम्ति

Monday, August 24, 2009

आँखा खुल्दा

त्यो क्षितिज अनि लालीहरु
अगावै कैदी भइसकेको थियो
आँखा खुल्दा ।

छेकिसकेका थिए नीलगगन
ठिह छर्ने हुस्सुहरुले
पवनलाई सुसेल्ने
वृक्ष-हाँगाहरु छाडी ती चिडिया
बसाइँ सरिसकेका थिए
आँखा खुल्दा ।

प्रीतिहरुको घातले
घातहरुको लातले
रात पिएर
माती सकेको थियो जगत
आँखा खुल्दा ।

Saturday, June 13, 2009

आँसु खस्ने कथा

बिर्सियौ कि सपुत हो सुन्दै आँसु खस्ने कथा
बिर्सियौ कि आमा-दिदी छाती ठोक्दै रो'को व्यथा

छिर्दै छन् रे स्यालहरु फेरि गाउँगाउँमा
कर्तुतलाई लुकाएर महात्माको नाउँमा
बन्दुक फेरि पड्किदैछ सुन्छु खबर
पाइला-पाइला सधैं गर्नु तिमी पहरदार

अनायासै छिया कति ममताको छाती
मुनामै सेरिदा ती नाबालक घाँटी
गरिमा र उषा पनि तिमीलाई नै पर्खी रा'छ
क्षितिज पारि लालीमा'नि तिमीबिना तड्पी रा'छ